Nieuwe culturele hotspot in Rotterdam

Rotterdam is een icoon rijker

Rotterdam is een icoon rijker door de komst van Depot Boijmans van Beuningen, het allereerste toegankelijke kunstdepot ter wereld. Een uniek werkgebouw, niet alleen vanwege de uitgebreide kunstcollectie, maar ook door de innovatieve architectuur, gebaseerd op de functie van het gebouw en haar omgeving. Wij spraken architect Arjen Ketting (architect bij architectenbureau MVRDV) over de totstandkoming van het depot, zijn betrokkenheid daarbij en de betekenis van het depot voor Rotterdam.

Tekst gaat onder afbeelding verder Nieuwe culturele hotspot in Rotterdam

Kun je wat meer vertellen over de totstandkoming van het depot en jouw rol daarin?

‘In 2012 hebben we met MVRDV de prijsvraag gewonnen waardoor we de opdracht kregen met Depot Boijmans van Beuningen aan de slag te gaan. Vervolgens is het een lang proces geweest van ruim acht jaar. Van tekenen en het maken van de designs tot aan het daadwerkelijk bouwen van het depot en het uiteindelijke resultaat. Het depot is een eerste in zijn soort. Het was dan ook aan ons om te definiëren hoe dit type gebouw eruitziet. We moesten gaan bedenken hoe we iets dat normaliter gesloten moet zijn voor de veiligheid van de kunstwerken nu tegelijkertijd toegankelijk kunnen maken voor publiek. Dat maakt dat het een andersoortig gebouw is dan bijvoorbeeld het museum zelf of een ander publiek gebouw. De ingangen zijn relatief klein vergeleken met de schaal van het gebouw. Dat draagt bij aan de ervaring dat je een beschermde plek ingaat. De route van het publiek loopt gelijk aan de route van de kunstwerken in het depot. Een lift die zo groot is dat er een personenauto in past, zorgt ervoor dat de kunstwerken binnen het depot vervoerd kunnen worden. Door de glazen wand kunnen de bezoekers dat soort werkzaamheden ook bewonderen. Je loopt als het ware door een soort schatkamer waar de overvloed en diversiteit aan kunst getoond wordt op een niet-museale manier. In het depot wordt de kunstcollectie ook niet zozeer gesorteerd per stroming of artiest. De enige reden dat kunstwerken bij elkaar staan is vanwege de beste klimatologische omstandigheden. Dit verrast de bezoekers, maar ook de curators van het museum zelf om nieuwe kunstcombinaties te maken. De hele verborgen wereld van het museum is nu zichtbaar. In het museum gaat het over de betekenis van een kunstwerk en in het depot gaat het over het object zelf. Het is een werkgebouw en alles is met neutrale kleuren afgewerkt. De kleur komt van de kunst zelf en het publiek dat er rondloopt.’ 

Wat was de inspiratie achter het gebouw van het depot?

‘De omgeving van het depot heeft een grote rol gespeeld in de inspiratie voor het werkgebouw. We wilden graag zo min mogelijk ruimte inpikken van het park, daarom is de onderkant van het gebouw best klein en wordt het pas naar boven toe ruimer. De gehele gevel van het gebouw is bekleed met spiegels om het park om het depot heen optisch te vergroten. Het depot staat tussen allerlei belangrijke instituten in Rotterdam zoals het museum zelf, maar ook de kunst aan de andere kant van het park en het Erasmus Medisch Centrum. Om geen van deze andere instituten de rug toe te keren hebben we het depot rond gemaakt zonder duidelijk voor- of achterkant. Er gebeuren nog veel meer interessante dingen en aan alle details is gedacht. Als je bijvoorbeeld over de Witte de Withstraat richting het depot loopt kun je via de spiegels al zien wat er verderop in het park allemaal gebeurt. Het park dat we beneden hebben moeten weghalen hebben we boven op het gebouw weer teruggebracht. Als je rondloopt op het dakterras zie je dat de bomen uit de grond komen. Dat versterkt het idee dat je echt in een park loopt. Ook het dakpaviljoen is met spiegels bekleed waardoor je op sommige plekken echt het gevoel hebt dat je tussen de bomen loopt. Totdat je op een uitzichtpunt komt ter hoogte van 36 meter waar je over de lage stad van Rotterdam heen kunt kijken. Daarnaast is het ook een duurzaam gebouw. De temperatuur buiten heeft bijna geen invloed op het klimaat binnen. We vangen regenwater op in twee grote bassins onder het gebouw en dat regenwater gebruiken we bijvoorbeeld weer voor het spoelen van de toiletten. Met de materialen zijn de schaduwkosten laag gehouden en is het gemaakt om ontzettend lang mee te gaan.’ 

Het depot is het eerste publiek toegankelijke kunstdepot ter wereld. Wat betekent de komst van Depot Boijmans van Beuningen voor de stad Rotterdam?

‘Ik denk dat het depot voor veel mensen een reden zal zijn om Rotterdam te bezoeken en dat het iets is wat mensen graag in het echt willen zien. Dat zal het toerisme naar Rotterdam een boost geven. Ik hoop en denk dat het een plek wordt op de lijst van iconen in Rotterdam en daar een plek heeft tussen de Erasmusbrug, de kubuswoningen en de Markthal. Een mooi visitekaartje voor Rotterdam en het museum Boijmans van Beuningen. Het is toch een van de grotere kunstcollecties in Nederland en die verdient aandacht.’ 

Waar heb je het meest van genoten tijdens het werken aan het depot?

‘Recentelijk natuurlijk toen het depot openging voor publiek en alle mooie reacties in de pers. Maar tijdens het proces zijn er ook veel bijzondere momenten geweest. Zoals het moment dat de wanden werden gestort en je voor het eerst kon rondlopen in het gebouw, terwijl je het eerder alleen kenden van tekeningen en 3D-modellen. Het moment dat de spiegels voor het eerst werden opgehangen en de eerste bomen die werden geplaatst. Dit is voor mij sowieso het meest bijzondere project waar ik aan mee heb mogen werken.’ 

Waar ben je het meest trots op?

‘Op de spiegelende gevel. Ik vind het fantastisch hoe we dat voor elkaar hebben gekregen.’ 

Fout ontdekt? Laat het ons weten!

Er zijn 0 reacties geplaatst