WestCord’s toppers

Déjan Boersma

Wanneer begon je met karate?
Déjan: ‘Ik begon met karate toen ik acht was, ik ben nu eenentwintig, dus dat is alweer dertien jaar. Ik wilde eigenlijk al beginnen toen ik zes was, maar er was toentertijd een minimumleeftijd van acht jaar waardoor ik nog even moest wachten. Ik keek toen ik klein was vaak films met Jackie Chan en Bruce Lee en wilde dat zelf ook doen. In het begin ging het vrij rustig aan, na een tijdje haalde ik mijn groene band en dat was het moment dat ik het wat serieuzer begon te nemen en er meer mee wilde doen. Ik begon met wedstrijden en op mijn zestiende behaalde ik al de zwarte band. De zwarte band staat in karate bekend om de “eerste dan”. Dat is best wel knap op je zestiende, haha. Afgelopen december heb ik ook het examen afgerond van inmiddels alweer de derde dan, waarmee ik op dit moment zelfs de jongste Nederlander met die dangraad ben!’

Heb je er veel voor moeten laten?
‘Gelukkig heb ik het altijd goed met elkaar kunnen combineren. Sinds het begin van het jaar heb ik wel iets moeten opgeven, omdat ik les ben gaan geven aan de jeugdgroepen binnen mijn sportschool. Deze trainen elke dinsdag- en donderdagmiddag, dus daardoor kan ik die dagen niet meer met mijn vrienden afspreken na school. Natuurlijk vind ik dat jammer, maar ik vind het lesgeven ook heel erg leuk en ik krijg er veel voor terug.’

Hoe combineer je karate met het werken bij WestCord?
‘Tot nu toe valt het heel erg goed te combineren. Ik werk als vakantiekracht en weekendhulp bij hotel De Wadden. Ik kan zelf aangeven wanneer ik beschikbaar ben, dus als ik een keer een wedstrijd heb in het weekend, kan ik dat gewoon aangeven en plannen we daar omheen. Gelukkig vindt het management dat eigenlijk altijd goed en hebben ze er veel begrip voor.’

Wat zijn je toekomstplannen?
‘Naast mijn werk bij De Wadden en mijn sport studeer ik. Ik wil graag Engels docent worden, dus dat is mijn toekomstbeeld. Zolang ik alles nog kan combineren, wil ik graag bij De Wadden blijven werken. Binnen karate zou ik graag nog trainingen en cursussen gaan volgen zodat ik ook volwassenen les mag gaan geven. Dat lijkt me heel erg leuk! Daarnaast ben ik zeker van plan om de vierde dan te gaan behalen en heb ik altijd de droom gehad om te gaan trainen in Okinawa in Japan. Dat is de geboorteplaats van het karate, dus om daar een keer te mogen trainen onder begeleiding van een Japanse grootmeester in die Japanse sferen lijkt me te gek!’

Sarah Lozano y Salas

Wanneer begon je met dansen en hoe verliep dat dan tot aan het NK en het worden van trainster?
Sarah: ‘Ik begon met dansen toen ik tien jaar oud was, dat is inmiddels alweer tien jaar geleden. Toen trainde ik al best wel veel. Later hebben ze mij gevraagd om de kinderen les te geven bij onze dansschool en hebben we ons team opgegeven voor het NK-jazzballet. We trainden al die tijd twee keer per week om zo goed mogelijk te worden en ons goed voor te bereiden voor het NK. Uiteindelijk is dat goed uitgepakt, want we kwamen best gemakkelijk door de voorrondes heen van het NK.’

Heb je er veel voor moeten laten om zo goed te worden?
‘Soms wel. Ik train sowieso elke maandag- en donderdagavond, dus dan kan ik nooit afspreken. Wedstrijden zijn altijd in het weekend, dus dan moet ik feestjes die dagen of de avonden ervoor wel afzeggen. Dat is soms jammer, maar ik vind het dansen zo leuk dat ik het er wel voor over heb.’

Wat waren jouw hoogte- en dieptepunten in de sport?
‘Mijn hoogtepunt was toch wel het NK. Ik vond dat heel erg gaaf om mee te maken. We zijn uiteindelijk derde geworden, dus dat is een hele prestatie. Er zijn op zo’n NK verschillende categorieën qua leeftijd en niveau en wij zaten in de categorie onder de zestien jaar, best knap als je zo jong bent en het dan al zo ver schopt. Een dieptepunt ken ik eigenlijk niet, misschien is het dat je hoe dan ook moet trainen. Dus ook als het heel erg lekker weer is, terwijl je dan misschien liever iets leuks gaat doen met vriendinnen.’

Hoe combineer je dansen en training geven met het werken bij WestCord?
‘Ik heb bij WestCord ook te maken met avonddiensten, dus daar weten ze bij mijn dansschool wel vanaf. Anderen kunnen mijn les eigenlijk altijd wel overnemen, dus de kinderen kunnen altijd lekker blijven dansen.’

Hoe vind je het om te werken bij WestCord?
‘Ik vind het heel erg leuk, zeker om gasten zo’n leuke ervaring te bezorgen. Ik werk achter de receptie, dus je bent het centrale punt van het hotel. Je hoort alles; wanneer iets heel goed gaat of wanneer iemand een keertje een minder goede ervaring heeft gehad. Dan weet je ook weer hoe je het kunt verbeteren. Dat is heel erg leerzaam.’