WestCord’s toppers – Muziek

We vroegen aan covermodellen Mark van der Meulen en Henriëtte Valies hoe het voor hen is om muziek met werken te combineren.

Mark van der Meulen

Wat doe je bij WestCord?
‘Ik ben e-commerce medewerker. We doen de overkoepelende online marketing voor alle WestCord Hotels met een team van drie personen. Het omvat alles wat we online hebben staan; van nieuwsbrieven die we om de week versturen tot het goed werken van onze website, maar ook het begeleiden van fotoshoots bijvoorbeeld of bezig zijn met content die we online willen plaatsen. Ik doe dit nu twee jaar. Ik ben er ingerold, omdat ik hier mijn afstudeerstage bij sales en marketing heb gedaan. Toen heb ik mijn school afgemaakt en mocht ik blijven. E-commerce was snel aan het groeien, er kwam meer werk op de weg, de kans om het team te versterken heb ik met beide handen aangegrepen.’

Wat is jouw link met muziek?
‘Ik kom van Ameland, en dat is ook de link met het meest noordelijke dweilorkest van Nederland waar ik in drum; de Hollumer Gromkes. Het is allesbehalve een stijve bedoeling, maar een band voor feesten en partijen. We zijn in totaal met achttien mannen, met z’n vieren drummen we. Ik woon in Utrecht en werk in Amsterdam, dus ik kan er met wekelijks oefenen vaak niet bij zijn, maar met optredens die al lang gepland staan ben ik er natuurlijk gewoon bij. We treden vooral op Ameland op, maar ook wel erbuiten, met carnaval in het zuiden bijvoorbeeld.’

Wat betekent Gromkes eigenlijk?
‘De naam “Gromkes” vindt zijn oorsprong in de Amelander geschiedenis, waar inwoners van elk dorp een scheldnaam kregen toebedeeld. Hollum was vroeger een visafslag. “Grom” betekent visafval en zodoende werden de inwoners van dit dorp Gromkes genoemd.’

Hoe lang drum je al?
‘Ik drum al vanaf mijn achtste. Toen alle vriendjes op voetbal gingen had ik daar niet zoveel zin in – ik wilde liever muziek maken. Dus toen ben ik begonnen met drummen. Toen ik een jaar of tien was drumde ik al in een fanfareband. Een paar jaar later ben ik bij het dweilorkest terechtgekomen en daar speel ik nu een jaar of tien. Ik was veertien toen ik bij het orkest begon dus toen hielden mijn ouders mij wel een beetje in de gaten of ik niet gelijk aan het bier ging hoor, haha!’

Heb je nog veel familie en vrienden wonen op Ameland?
‘Jazeker, er wonen veel vrienden van me. Mijn ouders komen niet van het eiland, maar wonen er al wel dertig jaar. Mijn oudste broer woont er ook nog. Ik probeer elke maand die kant wel op te gaan en dan probeer ik het samen te plannen met een optreden. Als ik weet dat dat eraan komt plan ik daar een weekend omheen. Ik ben er minder vaak dan ik zou willen, maar het heen en weer pendelen is goed te doen. Het is heel leuk dat ik het op deze manier kan bijhouden en er toch bij kan zijn. Deze periode hebben we allemaal weer dorpsfeesten op het eiland. Daar zijn we met het dweilorkest vaste prik bij.’

Wat is je mooiste anekdote?
‘We zijn met het orkest altijd bij SAIL Amsterdam. Vier jaar geleden speelden we op een oude reddingsboot van een van onze leden. We dachten dat het hele IJ vol zou liggen met boten en muziekbandjes maar dat was helemaal niet zo. Er was een moment dat we zowat als enige muziek aan het maken waren, op die reddingsboot. Op een gegeven moment lagen we aan het IJ met tientallen bootjes die zich vastmaakten aan onze boot en was het een groot feest! Dat is me wel bijgebleven.’

Heb je een idool op muziekgebied?
‘Ja, Barry Hay van Golden Earring. Ik ben al lang fan van Golden Earring. Ik volg de drummer van de band, Cesar Zuiderwijk, al een poos en ik ga geregeld naar concerten van de band. Ze maken zonder heel veel poespas geweldige muziek en Barry Hay is dan de man uit de band die het meest rock-‘n-roll is geworden en gebleven. Als ze weer een groot optreden doen ben ik er weer bij.’

Henriëtte Valies

Wat doe je bij WestCord?
‘Ik ben vorige maand begonnen; ik werk in het F&B-team en sta achter de bar bij het Art Hotel in Amsterdam. Ik vind het heel leuk, we hebben een heel leuk team!’

Je zingt ook daarnaast; kun je daar wat meer over vertellen?
‘Het is nu nog best kleinschalig, maar het is mijn plan het zo groot te maken dat ik er van kan leven. Ik ben singer-songwriter – ik maak voornamelijk jazz en neo-soul – ik zing en ik schrijf nummers onder mijn artiestennaam Aelia Sapph. Daarnaast doe ik backing vocals voor bepaalde artiesten en voor mezelf. Ik doe mijn eigen gigs. Ik werk ook samen met de band Par Hasard, de leadzanger is mijn beste vriend. Met hen treden we bijvoorbeeld weleens op in De Hallen Amsterdam en op kleine festivals. We staan ook elk jaar samen op Kwaku Summer Festival en dan maken we er een hele show van met dansers, backign vocals en blazers.’

Wanneer begon je met zingen?
‘Ik zong al als meisje van vijf jaar oud, maar zeven jaar geleden heeft mijn tante me over de streep getrokken om stappen te ondernemen. Ze is zelf dj en producer. Zij heeft mij geïnspireerd om een zangcursus te volgen bij de studio waar ze destijds werkte. Daar kwam ik Sacha Vee, oftewel Sacha van Beek, tegen – zij heeft meegedaan aan “The Voice of Holland” in 2011. Zij werd toen mijn coach en heeft me vijf jaar lang getraind. Ik wilde heel graag jazzmuziek leren zingen. Ik kon het eigenlijk al, maar mijn oren waren nog niet zo gekraakt dat ik wist wat ik deed. Toen ik het leerde ging er een hele wereld voor me open. Ik wist; dit is de muziek die ik wil maken en de muziek die ik wil dat mensen horen. Ik vind jazz onderschat in de muziekwereld, terwijl jazz de muziek is die we nodig hebben. Jazz is bepaald voedsel wat je nodig hebt, “food for thought”. Vooral in Nederland leeft jazz niet zo. Bij de oude generatie valt het goed in de smaak, maar je merkt dat het bij de jongeren lastig is om binnen te treden omdat ze meer van de popmuziek en hiphop zijn. Dat is fijn, maar dat is voor mij geen echte muziek. Ik heb respect voor de artiesten die bovenaan de hiphop- en popscene staan, maar wat is er gebeurd met de rest van de muziek? De andere genres die ook heel veel liefde met zich mee moeten krijgen maar gewoon vergeten zijn.’

Heb je idolen waar je tegenop kijkt?
‘Ik kijk heel erg op tegen Erykah Badu, Stevie Wonder, Sade en Michael Jackson. Het liefst luister ik de hele dag naar hun muziek.’

Heb je een mooie anekdote uit je muziekcarrière?
‘Voor Kwaku Festival dit jaar had ik het motto “you only live a little when you risk a little”. We hadden dit jaar best wel stress of het allemaal wel ging lukken – we waren met een grote groep van twintig man. Maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Ik ben nu ook heel erg druk met mijn EP die ik wil gaan releasen in oktober. Hij is bijna af. Ik moet mezelf over de drempel heen zetten om die release dan ook echt te gaan doen. Ik hou deze EP nu een jaar of twee vast, omdat ik zelf zoiets heb van; is het wel goed genoeg? Wil ik het wel echt de wereld in slingeren? Maar ik wil het zo graag dat ik niet kan wachten.’

Hoe ga je het qua promotie aanpakken?
‘Harry’s borrel komt er weer aan binnenkort, daar ga ik optreden. Daar zal ik ook een paar nummers doen. De promo loopt ook voornamelijk via WestCord. Het plan is om in de winter Aelia Brown’s jamsessies te organiseren. Cozy, relaxed, herfstig; gewoon lekker in het hotel naar muziek luisteren met de open haard aan. Ik vind het heel fijn dat ik de kans krijg via WestCord om dit te kunnen doen. Het zijn spannende tijden, ik ben super “excited”.’