De kracht van het eilandleven

Brent Kok, 50 jaar – Grafisch Vormgever WestCord, woonachtig op Terschelling:

WAT BETEKENT HET EILAND VOOR JOU?
‘Terschelling is voor mij mijn thuis, mijn woon- en werkplek. Het eiland geeft me rust en inspiratie.’

HOE BEN JE OP HET EILAND TERECHTGEKOMEN?
‘Ik ben een getogen eilander: geboren op het vasteland, maar opgegroeid op het eiland. Mijn ouders zijn in de jaren zestig naar het eiland verhuisd. Op het moment woon ik in het oude deel van het grootste dorp van het eiland, West-Terschelling. Ik heb een geweldige jeugd gehad op het eiland. Het is een grote speelplaats in de natuur waar je eindeloos kunt dwalen, hutten bouwen en leven met de natuur. Het grootste verschil met de jeugd van “de wal” is dat je hier dichter op de natuur leeft.’

HOE ZIET JOUW IDEALE DAG OP HET EILAND ERUIT?
‘Een stille zondagochtend in het voorjaar, zonnetje erbij, mooi op tijd op en dan met mijn hond het strand op. Eindeloos wandelen langs de vloedlijn en niemand tegenkomen, het alleen-op-de-wereldgevoel!’

WAT MAAKT DIT EILAND ANDERS DAN ANDERE PLEKKEN?
‘De unieke natuur midden in zee, ver van de bewoonde wereld.’

HOE ZOU JE HET LEVEN OP TERSCHELLING OMSCHRIJVEN?
‘Natuur, zee, geborgenheid en je leeft hier zonder gejaagdheid. Iets wat ik wel ondervond in de Randstad. Tachtig procent van het eiland is natuur, bossen, strand, kwelder en heidevelden. Deze diversiteit maakt het heerlijk om buiten te zijn. Na een dag hard werken trek je de deur van je kantoor dicht en stap je in de rust. De zee is een belangrijk element op het eiland. Na een noordwesterstorm is het jutten op het strand. Dan, de geborgenheid van de gemeenschap op het eiland. Je kunt niet van west naar oost met je auto zonder eenieder te groeten. Vergeet je het een keer, dan krijg je direct daarop de vraag: “Is er iets?” Je bent een van de eilanders die de gemeenschap maken, je zorgt wanneer het nodig is voor elkaar. Je leeft met elkaar.’

WELKE PLEK HOUD JE LIEVER GEHEIM?
‘De mooiste plekken liggen verder van de bewoonde wereld, daar moet je even flink voor doorstappen. Daar heeft niet iedereen zin in, en dus blijven deze plekken heerlijk rustig.’

WAAR GA JE HEEN ALS JE TOT RUST WILT KOMEN?
‘Het strand. Zeker op het westpunt van het eiland. Eindeloze vergezichten, de zee en het strand, dat geeft rust.’

WAAROM GEEF JE DE VOORKEUR AAN WONEN OP EEN EILAND IN PLAATS VAN HET VASTELAND?
‘Na een tijd in het westen te hebben gewerkt, kwam ik erachter dat ik daar niet tot rust kon komen. In de file naar je werk, in de file weer terug. Hier trek je na een werkdag de deur dicht en heb je rust. Daarnaast geniet ik ook van alles wat de natuur geeft, in het voorjaar zeekraal oogsten op het strand, of een maaltje kokkels rapen op het wad. In de zomer met een aantal maten zeebaars hengelen op het strand tot het donker wordt. En in de herfst eekhoorntjesbrood zoeken in de bossen. Zo uit je achtertuin op je bord. Dat lukt niet op veel plekken.’

Lysan Oud, 31 jaar – Island Events Ameland, woonachtig op Ameland: 

WAT BETEKENT HET EILAND VOOR JOU?
‘Het eiland is voor mij mijn basis en voelt echt als “thuis”. We spreken hier met de Amelanders onderling in dialect. In je eigen dialect spreken voelt voor mij altijd net wat vertrouwder dan de Nederlandse taal. Het eiland geeft mij rust. Je weet hier altijd wanneer je de drukte kunt verwachten en wanneer het juist weer laagseizoen wordt. Dit zorgt voor regelmaat, wat ik persoonlijk erg prettig vind.’

HOE BEN JE OP AMELAND TERECHTGEKOMEN?
‘Ik ben hier geboren en getogen. Vanaf mijn zestiende heb ik doordeweeks in Leeuwarden gewoond voor mijn studie. Na mijn studie ben ik weer terug naar het eiland gegaan. Tussen mijn drieëntwintigste en vijfentwintigste heb ik af en aan zo’n anderhalf jaar op Curaçao gewoond – toch weer een eiland, haha – maar inmiddels woon ik weer vast op Ameland. Sinds zeven jaar woon ik in Hollum, het meest westelijke dorp op het eiland. Maar daar ben ik niet opgegroeid. Mijn ouders hadden een restaurant met een woning gelegen aan het strand nabij het dorp Buren. Daar heb ik tot mijn zesde mogen wonen. Ik denk dat je als kind geen betere plek kunt wensen om op te groeien. Onze tuin was zowel de duinen, het bos en het strand. Wat wil je nog meer? Het restaurant werd uiteindelijk verkocht en we verhuisden met het gezin naar het centrum van het dorp Nes. Ook een erg fijne plek, alleen was het strand wel verder weg. Echter was ik daar alsnog elke dag te vinden, aangezien mijn moeder haar outdoor/watersportbedrijf op het strand gevestigd was. Qua sporten was het dan ook makkelijk; kitesurfen, golfsurfen en suppen. Als het maar iets in het water was. Mijn eerste baantje was meehelpen in het bedrijf. Op het strand zijn en geld verdienen, ideaal!’

HOE HEB JE JOUW JEUGD ERVAREN?
‘Natuurlijk mis je op het eiland dingen die er op het vasteland wel zijn. Denk aan een bioscoop, grote winkels om te kunnen shoppen en het aanbod aan sport en vermaak is hier erg beperkt. Maar door de kleinschaligheid en het ons-kent-ons-gevoel, heb je hier op het eiland op jonge leeftijd al heel veel vrijheid. Mijn jeugd heb ik daardoor als zeer prettig ervaren.’

HOE ZOU JE JOUW EILANDLEVEN OMSCHRIJVEN?
‘Voor mij is het eilandleven een gevoel van terug naar de basis. Mijn autosleutel laat ik altijd in het contact. Ik raak eerder mijn sleutels kwijt dan dat de auto meegenomen wordt. De sleutels van ons huis liggen sinds de aankoop ervan in een la en ik weet niet eens welke voor de voordeur is en welke voor de achterdeur. Kom je terug van een werkdag, ligt er verse zeebaars in de koelkast, gevangen en gefileerd door opa. Is de hond weggelopen, dan krijg je een telefoontje van de buurtbewoners waar hij is of ze brengen hem terug. Ligt er een mooi pak sneeuw, dan laten ze dit liggen zodat de eilanders met een arrenslee hier gebruik van kunnen maken. Dit zijn de kleine dingen die echt bij het eilandleven horen.’

HOE ZIET JOUW IDEALE DAG OP HET EILAND ERUIT?
‘Wanneer ik vrij ben, sta ik rustig op met een kop thee en rond half negen ga ik richting het strand, bos of de duinen om de hond uit te laten. Daarna drink ik een kop koffie bij mijn ouders. Als de zon schijnt, ga ik vaak even in de tuin zitten. In de namiddag drink ik met regelmaat met vrienden een borrel in het dorp of bij iemand thuis. Aansluitend is het vaak dineren in een van de restaurants op het eiland. Als er een mooie zonsondergang is, dan springen we op de fiets richting het strand als afsluiter van de dag.’

WAT MAAKT DIT EILAND ANDERS DAN ANDERE PLEKKEN?
‘De bewoners. Ik denk dat elke eilander, op welk eiland dan ook, trots is op de plek waar ze wonen. Dat merk je hier ook. Hier wordt bijvoorbeeld nog de paardenreddingboot gelanceerd, precies zoals het vroeger ging als er een schip in nood moest worden gered. Daarna drinken de vrijwilligers een borrel op de goede afloop. Stap hier eens binnen en de oude verhalen worden met trots door de eilanders verteld. Ook ik hoor nog regelmatig verhalen die voor mij nieuw zijn. Erg leuk!’

HOE ZOU JE HET EILANDLEVEN OMSCHRIJVEN?
‘Natuur, verbintenis en wind. In welk dorp je ook bent; loop vijf à tien minuten en je staat midden in de natuur. Verbintenis omdat vrijwel iedereen hier afhankelijk is van het toeristenseizoen. In het hoogseizoen heeft bijna niemand tijd voor elkaar. Maar richting de winter, dan komt er weer meer tijd voor gezelligheid onderling en trekken de eilanders weer naar elkaar toe. En ja, wind… Het waait hier eigenlijk altijd. Letterlijk uitwaaien!’

WELKE PLEK HOUD JE LIEVER GEHEIM?
‘Het meest oostelijke puntje van het eiland. Hier kun je alleen lopend komen via het strand, of met een jeep. Dit is zo ver vanaf het laatste dorp aan de oostkant, dat je hier vrijwel niemand
tegenkomt.’

WAAR KOM JE ECHT TOT RUST?
‘Het strand. Met mooi weer is het lekker om op blote voeten door de zee te lopen. Maar ik ga er het liefst naartoe als het stormt, lekker gezandstraald worden!’

WAAROM GEEF JE DE VOORKEUR AAN WONEN OP EEN EILAND IN PLAATS VAN HET VASTELAND?
‘Dat is toch wel het gevoel van vrijheid.’